Mój absolutny faworyt wśród jesiennych wypieków. Już wiem, że pojawi się na bożonarodzeniowym stole. Zachwyca smakiem kontrastów - solonych orzechów i słodkiego kajmaku. Jest puszysty i delikatnie słodki. Lekko zarumienione płatki migdałów stawiają kropkę nad i:) Ten sernik poznałam u sąsiadki. Musiałam się bardzo powstrzymywać, by w nieskończoność nie prosić o kolejne porcje. Odkąd sąsiadka podzieliła się przepisem, do sernika mam dostęp nieograniczony:)
Będąc kiedyś w Krakowie, dowiedziałam się o cukierni, gdzie jednym z najlepszych ciast jest właśnie frambolat z malinami. Rozczarowałam się jednak, bowiem to, czego wówczas spróbowałam, było koszmarnie słodkie i sztuczne w smaku. Nie zniechęciłam się jednak i w końcu znalazłam chwilę, by zrobić własną interpretację.
Ta wersja jest zdecydowanie lepsza :) Maliny przełamują słodycz białej czekolady. Biała czekolada bezpośrednio na ciasteczkowym spodzie jest pewną kruchą niespodzianką.
Jak tylko zobaczyłam wczoraj ten przepis w Kwestii Smaku od razu wiedziałam, że muszę go wypróbować. Są bardzo kremowe w smaku i efektowne. Przepis wchodzi na stałe do moich ulubionych :-) Nie mogę się doczekać, kiedy zrobię powtórkę z malinami.
Sernik wcale nie musi być z sera, nie musi być ciężki i nasycony złowrogimi kaloriami. Może być lekki, puszysty i prawie dietetyczny. Wystarczy ser zastąpić jogurtami, niewtajemniczeni w te zmianę nie czują różnicy i z trudem dają się przekonać, że w masie nie ma mąki. Wariacją jest polewa. By kontynuować delikatność sos też jest w wersji light. To w zasadzie mus - tu truskawkowy, ale świetnie sprawdzi się też malinowy czy jagodowy.
