Jedną z nielicznych słodkości, które chciałam w dzieciństwie jeść z cukierni, były napoleonki. Po pewnym czasie były dla mnie za mdłe i na trochę o nich zapomniałam. Kilka lat temu przyjaciel wspomniał mi o napoleonkach robionych przez Jego babcię. Taka informacja od razu wjechała mi na ambicję i upiekłam pierwszą w życiu napoleonkę... Niby nic trudnego, ale zepsułam ją całkowicie ;) Ciasto było tak twarde, że oboje zjedliśmy tylko krem. Była to dla nie wielka kulinarna porażka, przez którą zapomniałam o napoleonkach na kolejnych kilka lat ;) Nie ukrywam, że teraz idę trochę na łatwiznę - korzystam z gotowego ciasta francuskiego. Dzięki temu napoleonka zawsze wychodzi :) W sezonie na jagody, robię wersję owocową, lekko zmodyfikowaną. W kremie patissiere zamiast laski wanilii jest skórką z cytryny, dzięki czemu całość jest lżejsza i mniej mdła.